Τις Κυριακές δεν θέλω
να μιλάω
ούτε να μην μιλάω....
Ν’ ακούω θέλω
τη θαλπωρή
παρελθόντων ημερών
να νιώθω
σαν ήλιος που ακούει
τους ήχους του καλοκαιριού.
Τα σύννεφα να βλέπω
σαν πεντακάθαρη μπουγάδα
που απλώνει
η νοικοκυρά του κόσμου.
Τις Κυριακές που κρύβονται οι εχθροί
χρεία δεν είναι
να κάνουμε τους δυνατούς.
Ούτε λύπες είναι αναγκαίες
για ειδύλια μισά
κι ανήλιαγα.
Μόνα μια γλυκεράδα
απλώνεται σα δίχτυ
και πιάνει βουβά την ησυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου