στάση του σκύλου

Μαῦρος καταμούντζουρος
ὁριστικά χαμένος σ’ αὐτόν τόν οὐρανό
πού δέν ἔχει οὔτε φωταγωγό νά βλέπεις τούς ἀγγέλους.

Βγαίνοντας ἀπ’ τό σιδεράδικο
γκρίζο ἀπόγευμα τοῦ σκοτωμοῦ
οἱ μύγες σύννεφο, τά δάχτυλα σχισμένα
ξάφνου φτύνοντας μία προστυχιά στά μοῦτρα τοῦ περιπτερά
μέ κοίταξε ὀλύμπιος
βρώμικος καραφλός καί λοβοτομημένος.

Τόν πῆρα τρυφερά
καί τόν ἀπόθεσα στό ποίημά μου
στή θέση τῶν ἁγίων.