Είσαι ο καρπός που ανοίγει
και θαμπίζει άγριο
στο βάθος το κουκούτσι
ρετσίνι δακρύζει από μέσα
σταγόνα σταγόνα
στην αχόρταστη γλώσσα μου
τρίβομαι σκουλήκι
ανάμεσα σε φλούδα και πυρήνα
χώνομαι στη λάσπη τεντώνομαι
ώσπου να γίνω άσπιλο λευκό
στα σπλάχνα σου ν’ ανέβω
(Η τρομοκρατία της ομορφιάς, 2004)
και θαμπίζει άγριο
στο βάθος το κουκούτσι
ρετσίνι δακρύζει από μέσα
σταγόνα σταγόνα
στην αχόρταστη γλώσσα μου
τρίβομαι σκουλήκι
ανάμεσα σε φλούδα και πυρήνα
χώνομαι στη λάσπη τεντώνομαι
ώσπου να γίνω άσπιλο λευκό
στα σπλάχνα σου ν’ ανέβω
(Η τρομοκρατία της ομορφιάς, 2004)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου