(κλεισμένος σ' ένα σημάδι αόρατο)

Να με, κλεισμένος σ' ένα σημάδι αόρατο,
συμμαζεμένος σ' ένα σπυράκι χρόνου,
κρυμμένος σ' ένα μόριο σιωπής,
στάλα που αγεροκρέμεται και ακριβοζυγιάζει το πέσιμό της στο βυθό,
να με, σφιγμένος σ' ένα φλούδι ολόστεγνο
κι ύστερα απίστευτα τιναγμένος
σαν του ροδιού το σπόρο που σπάει τον κλεισμό