Η Εξουσία των Πληγών

Ουλή που απέκτησες στη νιότη σου
στάζει δηλητήριο στη φωνή της μνήμης
Αμυχή που χάραξες στην μάχη σου
πλημμυρίζει με πύον τα μάτια της λίμνης
Πληγή που εδόθηκε στην όψη σου
πυροδοτεί το μαύρο όραμα της λήθης

Ορυμαγδός νεανικών πληγών και απονευρώσεων
εξουσιάζουν αχόρταγα το δουλικό κορμί σου

Τρόμος που επώασε ο πόνος σου
εκβάλει χείμαρρο στον οικτρό θαμπό καιρό
Πειρασμός που κλόνισε τον χρόνο σου
ακροβατεί η κοφτερή λάμα με πνιγμό
Νόμος που εράπισε τον κλώνο σου
διευθύνει ληστρικά τον ίδιο μαρασμό

Επαναπατρισμός άγουρων πνιγμών και αφίξεων
διέπουν τυραννικά το αφιλόξενο κορμί σου