Η Λαμπρή της πατρίδας

Ομπρός να ξεχερσώσουμε τα μαύρα τα ρουμάνια
να διαλυθούνε τα στοιχειά, να φύγουνε τα φίδια
που μέσα κει φωλιάζουνε και μας ρουφάν το αίμα

Ομπρός να ξεχερσώσουμε τα μαύρα τα ρουμάνια
να φύγ' η ακρίδα κι ο σκορπιός να δει τον ήλιο ο κόσμος
να δει η Πατρίδα μας Λαμπρή, λεύτερα καλοκαίρια

Ομπρός να ξεχερσώσουμε τα μαύρα τα ρουμάνια
πάρτε τουφέκι και κασμά, πάρτε φωτιά κι αξίνα
να φύγει ο ξένος κόρακας που μας τη διαγουμίζει
έτσι που μένει ξέφραγη με μια κλωστή ζωσμένη