έρωτας ναυπηγός / Ριζάκης Κώστας

βγάζει καΐκι στο γιαλό……του ναυτεργάτη ο μόχθος
πικρό πολύ σε θάλασσα……μεσίστιο αρμενίζει
με το μαράζι τού έρωτα……τον πόνο της αγάπης
μα στ’ ανοιχτά κακός καιρός……στον ουρανό θολούρα
κύμα το δέρνει από δεξιά……ζερβά το πιλατεύει
ώσπου βουλιάζει σύψυχο……ναύτες κι ο καπετάνιος
-τι ναυπηγός κι ο έρωτας……σκάρτο σκαρί σκαρώνει
κλαίν’ γράφοντας κ’ οι λέξεις μου……τ’ ωκεανού τον θρήνο
-τι καρυδότσουφλο η καρδιά……στα δυό ραγίζει σπάζει
μ’ αίμα σε κάθε του μισό……διάφανο τ’ όνομά της