Σώπαινε επικίνδυνα τελευταία

"Σώπαινε επικίνδυνα τελευταία, 

όχι γιατί δεν ήθελε να φωνάξει/ 

μέχρι να βγει η καρδιά στον ήλιο, 

μα τον σκοτάδι τον πονούσε/ άφηνε πληγές ως το σπίτι, στην άκρη της πόλης και σκόνη/ 

πολύ σκόνη, τόσο όση να μολύνει κάθε αγνό συναίσθημα/ τραγωδία με σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή, 

κάθε παρουσία μας."