Σ' ένα βαρύ ζεϊμπέκικο καίω ό,τι με καίει. Ρίχνω το βήμα, γεμίζω μουσική, αφήνομαι οι στίχοι να με στοιχειώσουν, είμαι εκεί μα δε βρίσκομαι, μετέχω στο μύθο άλλου, στη στροφή, απ' το εγώ κενή μόνο κορμί δοξάρι γίνομαι, μεθίσταμαι, απλώνω σε κόσμους δίχως λόγια, όπου παλμοί, αισθήματα, ρυθμοί εκφράζονται έξω απ' τα δόντια. Σ' ένα βαρύ ζεϊμπέκικο τελειώνω ξαναρχίζω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου