Ακροβάτες

Μύστης

Λαίμαργα τη λεία του ο λέων τρώει
μοιράζεται με φίλους τα κατάλοιπα
κι όλοι μαζί ανασαιμίζουν
τον κοιλιακό τους πλανήτη

Δίπλα τους
ένα πουλί
μ’ ένα παράξενο τραγούδι
κορδέλες ξετυλίγει

–  ρυθμός μέσα στο χάος –
σαν τελευταίο φως
ενδεδειγμένο

Τρομαγμένο
πέταξε στο δέντρο της σιωπής

.

 

 

 

 

Με Θαύμα στο Νησί

Ο ένας προσπάθησε ν’ ανοίξει την πύλη
δεν έγινε
και είπε
  – ο άγιος απουσιάζει –

Την ώρα που πέφτει ο ήλιος
και καταργεί τη μέρα
μερικοί προσπάθησαν ξανά

Άνοιξε η πύλη εύκολα
κι όλοι είδαν

τα παπούτσια του βρεγμένα
φύκια γεμάτα,
στο πάτωμα
αλατένιες
στα
λα
γμα
τιές

 

 

 

 

 

Πολυτεχνείο

Την άλλη μέρα
στον κόλπο της αυγής
στρατιώτες παστρέψανε τα αίματα

Βραδυνός

ο

ρ

γ

α

σ

μ

ό

ς

ραγδαία η γέννα

-ελευθερία-