Ραντεβού ΙΙ

Έτσι για να είναι ωραία η ζωή,

για να είναι ζωή,

περιμένω την επόμενη φορά

κρατώντας τη γεύση σου, νωπή…

Μπ.

Ήταν κιόλας αργά κι όμως δεν φεύγαμε
πικρή η συνομιλία και δεν τέλειωνε
και τι συνομιλία να πεις –φράσεις μισές
«τώρα πια μόνο…» ή «ποιος ξέρει αν…»

Αν εξαιρέσουμε τυχαία συναπαντήματα
είχαμε κοντά χρόνο να ιδωθούμε
ή μάλλον πιο πολύ, ναι, από τότε που…
και τώρα τι να πρωτοπείς, τι να…

όσο να με καλωσορίσει, όσο να παραγγείλουμε
είχε γυρίσει ο ήλιος, άλλαζε το φως
προχωρημένο πια φθινόπωρο κι έκανε ψύχρα
ίσως δεν έπρεπε να κάτσουμε σ΄ αυτό το τραπεζάκι.