Λειώνει το κερί. Μια τρύπα

Κούφιος άνεμος χτυπά τη πόρτα Μια ανάσα, ένας ήχος, το μηδέν.
Η σεμνή παρθένα παίζει με τα τριαντάφυλλα και τους παγωμένους χειμώνες. Καρτερία Ο παιδικός φίλος μια ανάμνηση, και το συρτάρι
με τα παληά φυλαγμένα γράμματα Η εικόνα του μαστουρωμένου παπά που παίζει με το μέλλον.
Εγώ εδώ, εσύ εκεί, μας θρέφει
μιά ουτοπία Εσύ το άγαλμα καί
γω το σπουργίτι που το κουτσουλάει. Περιμένουμε τον ήλιο που παίζει
το παράξενο κρυφτό και αδιαφορεί για τη μελαγχολία μας.
Μου μένει ακόμα ένας ρήγας.
Μια φωνή από το παρελθόν:
Ο ρήγας πέθανε, ζήτω ο βαλές.