Ευχή

                                                  Στη κόρη μου, Ζέτα
 
Είσαι εσύ σε μια κόγχη στο σύμπαν ζεστή,
χαμογελάς,
χρώματα εύγλωττα γράφεις,
στην έκφρασή τους χαλαρά ακουμπάς,
φωτεινή η αύρα σου ώριμο πορτοκαλί,
κύματα απλώνεται, ενώνεται, συγχωνεύει.
Είμαι εγώ σ’ άλλη κόγχη στο σύμπαν μακριά,
μ’ ακουμπάνε οι δονήσεις, το ρεύμα με παίρνει.
Είμαι όπου είσαι…, γαλήνη