Ευανθία

Βγήκε ανέτοιμη για τόσο κόσμο
Χλαπαταγή χαράς, κλαγγές συμφώνων
που πλήγωναν τ' αυτιά της
έτοιμες σφαίρες τα μάτια της
Ζωσμένη για μια μάχη που έδινε
και δεν έδινε όλη νύχτα
Γενναία μόνη της.
Την πρόδιδε μονάχα μια μπούκλα
που τρυφερά αναπαυόταν
στο υφήλιο στήθος.
Eφυγε ευάλωτα πληγωμένη
Χωρίς να ξέρει πως ο εχθρός
κρυβόταν τόση ώρα
στον πάλλευκο γαλαξιακό της κόρφο
Χαίνουσα καρδιά από κάτω.