Θερινό

Στον ύπνο μου μυρίζει φλαμουριά
κι οι λέξεις μου
ευφρόσυνα ονειρεύονται
καταμεσής του ανέμου ανθίζω
γράφουν κι επιμένω

Στο όνομα της δαμασκηνιάς
δεν ξεκουράστηκα ποτέ
μικρή
που όλους της μέρας τους κινδύνους
τους σκαρφάλωνα
με βηματάκια ψάθινα τον Αύγουστο
περνώντας

Δεν κατοικείς στο γέλιο μου
σου γράφω
κατάκαρδα την ηλικία του καλοκαιριού
διασχίζοντας
σε ημέρες σπάταλες στο φως ξοδεύομαι

Κάποτε αφήνω ένα κισσό
ν' αναρριχάται στο Σεπτέμβρη μου
το φονικό χεράκι σου
που αδέξια το γέλιο μου
ξερίζωσε μια μέρα
να σκεπάσει

Έχω τις λέξεις μου κλειστές
στα μακρινά χαμόγελα

Με χαμομήλια αισθήματα ανθίζω.