Αδιέξοδος

Πού
χωρεί
η θλιβερή
συγκίνηση,
πού
συγκινείται
ο θάνατος,
πού
πεθαίνουν
οι νύμφες!
Φύγανε
οι έρωτες
κυνηγημένοι
απ' τα παιδιά
του χειμώνα,
ερήμωσε
το δάσος
των φλαμουριών.
Τα πουλιά
σκάψανε
τον τάφο τους
στην ατμοσφαίρα,
γυμνώσανε
τα πένθη τους
τα δέντρα
κ' εμείς
ακόμα
ελπίζουμε,
ελπίζουμε
χωρίς
ελπίδα.