Ποιητές κονταροχτυπιούνται

Ποιητές κονταροχτυπιούνται στην αρένα τoυ φεγγαριού
με λόγχες τους ίδιους τους στίχους τους
την αθανασία ποιος θα κερδίζει
και εσύ να πεθαίνεις
ή να έχεις πεθάνει και να μην σου το λένε ακόμα.
Ένας βάλτος τα όνειρά σου
με λιμνάζοντα ύδατα , τις κούφιες ελπίδες
αυτές που σου σέρβιραν στο φως της ημέρας
αλυσίδες στα πόδια και τα χέρια
τον ήλιο να μην μπορείς
να σηκώσεις και πάλι ψηλά
φυλαχτό ν α τον φοράς στα στήθια αετέ μου