ΘΥΜΑΜΑΙ!!! - Θ Υ Μ Α Σ Α Ι ;;;

Θυμάμαι! Εσύ Θυμάσαι;

Θυμάμαι αγαπηθήκαμε παράφορα οι δυό μας,
να είμαστε πάντα αγκαλιά ήταν το όνειρό μας!

Θυμάσαι;

Θυμάμαι που με κράταγες σφιχτά στα δυο σου χέρια,
και μούλεγες αγάπη μου, «πετώ ψηλά, στ’ αστέρια!

Θυμάσαι

Θυμάμαι που μου χάρισες μια όμορφη ανεμώνα!
Θυμάσαι! είναι στη σκέψη σου, υπάρχει σαν εικόνα;

Θυμάσαι;

Θυμάμαι που τα χείλη σου σφραγίζαν τα δικά μου,
και μούλεγες, αγάπη μου, λατρεία μου, έρωτά μου;

Θυμάσαι;

Θυμάμαι που μου έταζες, θα μ’ αγαπούσες πάντα
και ήθελες να στήσουμε στον έρωτα ανδριάντα!

Θυμάσαι;

Θυμάμαι ΟΣΑ ζήσαμε Εγώ, Εσύ, θυμάσαι!
Τώρα, που «ονειρεύεσαι», σε ποια αγκαλιά κοιμάσαι!

Φοβάμαι, δε θυμάσαι!

Θυμάμαι εγώ, δεν την ξεχνώ την όμορφη μορφή Σου,
και τη ζωή μου θάδινα, για μια στιγμή, μαζί Σου!!!

Θυμάμαι Εγώ, Εσύ, Θυμάσαι;!