Σώθηκα

Σώθηκα  χάρη  στην  ταπεινή  τέχνη  που  έμαθα

να  κάνω  δαχτυλίδια  τον  καπνό  του  τσιγάρου,

να  γράφω  και  να  στέλνω  ποιήματα

και  να  στοιχίζω  τα  όνειρά  μου  πίσω  απ’ τα  δικά  σας.

Κάποτε  νιώθω  άγγελος  με  φτερά  ψαλιδισμένα

κι’ άλλοτε  αυτοκράτορας  και  δεν  έχω

που  ν’ ασκήσω  την  εξουσία  μου.

Φίλε  μου,  υπάρχουν  πράγματα  που  πικρίζουν

κι’ όμως  τις  περισσότερες  φορές  τα  καταπίνουμε.

Διορθώνω  τους  δείκτες  του  ρολογιού.

Ανοίγω  το  παράθυρο  και  αδειάζω  το  τασάκι

στον  ακάλυπτο.  Είναι  ακόμη  πρωί.

Δεν  γκρινιάζω.  Κατεβαίνω  στο  δρόμο

και  πιάνω  κουβέντα  με  τον  καστανά.

Αλλάζω  χειραψία  με  τον  πλανόδιο  οργανοπαίχτη.

Η  μέρα  ανοιξιάτικη  και  χωρίς  παρατράγουδα.