"Ήταν εντύπωση ότι έλειπες ή απλά σιωπούσες; ρώτησα δυνατά/ ακατάλληλη
ώρα για ερωτήματα, αλλά να έρχεται καμιά φορά/ γελάς ή παρασέρνεσαι από
τις διαπιστώσεις, αμηχανία η στάση αυτή/ συγγνώμη δεν ήθελα να παρέμβω,
μα με έσπρωχνε η σιωπή, ταλαιπωρούσε/ μέχρι το μπαλκόνι έφτασα για να σε
ξεπεράσω, δεν γίνονταν έτσι/ ξέρεις συνήθισα να σε έχω μαζί μου, εικόνα
μου, ζωή μου, μα τώρα σε έχανα/ έψαχνες περισσότερο από ποτέ για μια
ανάσταση, ξεχνούσες ότι δεν πέθανες ποτέ, ούτε σαν ψέμα."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου