Ο λοιμός του Λάμδα

Oχι πια λίμνη, λύπη, λήθη...

Ούτε το λάθος τα κατάφερε,

ούτε το λυπάμαι.

Η Λήδα αυτοκτόνησε με λάβδανο

(μαζί κι ο κύκνος κι ας μην αρχίζει από λάμδα).

Πάνε τα λιβάδια και τα λόγια.

Τα λουλούδια έγιναν όλα λευκά

και πέθαναν από πλήξη.

Λαμπάδιασαν τις λεμονιές οι λαμπάδες,

οι λαοθάλασσες στέρεψαν.

Ξεβράστηκε τέλος ο Λεβιάθαν, λεξιπενής.

Από όλο το λήμμα του λεξικού

γλίτωσαν μόνοι οι λύκοι και οι λέαινες:

και τώρα πρέπει να βρουν τρόπο

να ζευγαρώσουν μεταξύ τους,

για να γεννήσουν νέες λέξεις.