Αυτή η θάλασσα
είναι δική μας.
Αυτά τα βράχια
δεν καίγονται,
όπως δεν καίγονται
και οι καρδιές μας.
Ζευγάδες εμείς, σπείραμε
ελπίδες και οράματα.
Κεντήσαμε στα πέρατα
δημιουργία, πρόοδο,
ειρήνη στους λαούς.
Εμείς υψώσαμε τα ιδανικά
του ανθρώπου στον Παρθενώνα.
Φυτέψαμε το δέντρο της ελιάς
στην Ακρόπολη.
Αυτή η ελιά δεν καίγεται
γιατί τη φύτεψαν θεοί.
Κάθε κλαδί
κι ένα στεφάνι δόξας ολυμπιονικών.
Αυτή η θάλασσα δεν καίγεται
γιατί είναι γεμάτη
από φάρους πολιτισμού.
είναι δική μας.
Αυτά τα βράχια
δεν καίγονται,
όπως δεν καίγονται
και οι καρδιές μας.
Ζευγάδες εμείς, σπείραμε
ελπίδες και οράματα.
Κεντήσαμε στα πέρατα
δημιουργία, πρόοδο,
ειρήνη στους λαούς.
Εμείς υψώσαμε τα ιδανικά
του ανθρώπου στον Παρθενώνα.
Φυτέψαμε το δέντρο της ελιάς
στην Ακρόπολη.
Αυτή η ελιά δεν καίγεται
γιατί τη φύτεψαν θεοί.
Κάθε κλαδί
κι ένα στεφάνι δόξας ολυμπιονικών.
Αυτή η θάλασσα δεν καίγεται
γιατί είναι γεμάτη
από φάρους πολιτισμού.
Βραχοπούλου Λίζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου