Έγραψα με αίμα,
το σ αγαπώ. Πορφύρα
η γραφή, ανεξίτηλη,
να μένει στην μνήμη
ως το γήρας της καρδιάς.
Και όντας στο
ραβδί θ ακουμπάς,
μέσα στο βαθύ στερνό
του στοχασμού σου,
το αίμα νωπό θα μένει
ακόμη. Τότε,
θα σηκώσεις τα μάτια ως το
βάθος της ψυχής σου.
Στο περβάζι της
ακουμπισμένος,
θα περιμένω να ανοίξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου