Σκέφτηκα τι έφταιγε/ ίσως η βροχή, όσο έκρυβε ένα παράδεισο γιορτή/ μετά
φώναξα/ όσο χρειάζονταν, να σκοτώσω το τελευταίο σύννεφο σιωπή/ έπειτα,
έτρεξε ηρεμία/ αναγκαία ξεκούραση σε κάθε ένταση πλανευτή/ μια
παράσταση έπαιρνε τέλος και έδινε χειροκρότημα ζωή/ ένα σανίδι φαγωμένο,
ξηλωμένο / αναγκαίο πέρασμα/ μέχρι να σβήσει, το τελευταίο φως επαφή."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου