Κέρασμα

Εχού! ελάστε
φέρτε, κεράστε,
βάλτε να πιούμε
να ευφρανθούμε.

Πλόσκα μου πέρνα,
χύνε και κέρνα,
Έλʼ να σε σφίξω,
να σε σφυρίξω.

Λύπες και πόνοι
ανθρωποφόνοι
φύγετʼ, αφήτε,
πάτε χαθήτε.

Έξω, πτωχεία,
έξω, αχρεία!
Εγώ ʼμαι Κροίσος,
και πλέον ίσως.

Τώρα πιστεύω,
πως βασιλεύω
τώρα νομίζω,
τον κόσμʼ ορίζω.

Εχού! ελάστε
μετακεράστε,
βάλτε να πιούμε,
να ευφρανθούμε.