Λίγο πριν

Κι ύστερα τίποτα δεν μας ξάφνιαζε
παρά μονάχα ό,τι μας γύριζε πίσω,
εκεί που αρχίζεις και μαθαίνεις τα πράγματα ψηλαφώντας
-ολοένα πιο λίγοι, ολοένα πιο μόνοι-
εκεί που τελειώνει μια εγκατάλειψη
και περιμένεις την συκοφαντία-
-βρήκαμε τη νέα Δικαιοσύνη
-πέρʼ από τον μύθο των Συμπληγάδων
Όλη τη νύχτα βλέπαμε στον ύπνο μας τα πέδιλα
του Ιάσονα και τη στάχτη μέσα στο αίμα
                                         και τον φόβο μέσα στο αίμα,
ακολουθώντας την καμπύλη του μαχαιριού μέχρι το κόκκαλο,
(Λίγο πριν απ΄ την απόφαση του Συνεδρίου….)

ποιητική συλλογή: Συνοικισμός