Περί ποιητών

Περί ποιητών
Ποίημα, ομοίως χρήσιμο και για επιμελητές και για ποιητές


Όλων των συντρόφων μου στην τέχνη:
μερικές ιδέες
για «την ανάφλεξη των καρδιών των ανθρώπων με λέξεις»



Τι είναι η ποίηση;!
Ανοησία.
Αστείο.
Αυτά τ’ αστεία όμως μου φαίνονται τρομερά.


Με το μάτι του μυαλού εγκαταλείποντας την Ομοσπονδία –
Είμαι έτοιμος από τον πόνο να στριγγλίσω και να πλακωθώ.
Σε όλη την περιοχή –
Χιλιάδες είκοσι ποιητών είναι τσακισμένοι.
Από την καθιστική ζωή έχουν ξεραθεί εντελώς.
Πείνασαν.
Με γυμνούς αγκώνες.
Μέρα νύχτα
Καίνε και καίνε
Τις καρδιές αθώων ανθρώπων με «λέξεις».
Έγραψα.
Έτοιμο.
Ρωτιέμαι : έκαψες;
Έκαψα!
Και την καρδιά, ακόμη και τα πλευρά.Μπορούν όμως να καταλάβουν τα ποιητικά κοπάδια,Ότι οι καρδιέςΚαίγονταιΑποκλειστικά από ντροπή. Κρίνετε μόνοι σας: κάθεται κάποιος κρεμανταλάς(λίγες είναι οι λέξεις στη Ρωσία;!). και βγάζει σαν βελόνα από την λάσπη,μιαν ανοησίαΗ οποία είναι πιο εύκολη για τους στιχοπλόκους.Λίγες είναι στη γλώσσα αυτές οι ανοησίες,που σαν καμπανάκι ηχούν στ’ αυτιά; Διαλέγει . . .
χτενίζει ξανά τις άκρες
Ώστε η μορφή να είναι «κλασσική»
«ποιητική.Χτενίζουν …κι αναστενάζουν: αρέσουν οι ίαμβοι στον επιμελητή που βρίζει. Για προσπάθησε όμως να πας και να χώσειςκάποια λέξηστον ίαμβο,για παράδειγμα «θηλαστικό». Ιδρώνουν κατά πως πρέπειπάνω από την μεγάλη σελίδα. και μόνο στα πλάγιασ’ ένα στενό κομματάκιοι μικρές αράδες απλώθηκαν σα σκουλήκια.Το υπόλοιπο – Κόμματα και τελείες μόνο. Πήρε μια όμορφη γλώσσα και την πετσόκοψε,κρίμα τα λεφτά που χαράμισε για την εκπαίδευσή του.στη σύνταξηΗ συμμορία των ποιητών είναι τέτοια,που ο επιμελητής πάσχει από χρόνια ανεπάρκεια νεφρών.Αυτή την συμμορία με αγκωνιέςΤην βγάζουν από την πόρτα, Ο κλητήρας φωνάζει: «Γεμίσαμε καθάρματα!»Σαν να μην είναι του κόσμου τούτου – στέκονται σιωπηλοί. Σπάνια είναι για τον ποιητή η αχτίδα της επιτυχίας.Εκτός αν ο επιμελητής παραδιάβασε το Ταλμούθ,και μπορέσεις άνετα να του χώσειςκάποιο προπέρσινοξεχασμένο «νέο». Και, επιτέλους, ξεφυσώντας πάνω από την ανοησίαο εκδότης,σκίζει το τυπογραφικό δοκίμιο με τα μικρά στοιχείακαι κλείνει με στίχους την μία τρύπα μετά την άλλη, προς θλίψη των γονέων και προς μεγάλη χαρά των κριτικών.Και σκύβουν πάνω από τις διορθώσεις ο στοιχειοθέτης και η στοιχειοθέτρια. Είναι προφανώς – Στοιχειοθετούν και μορφάζουν. Έχω πάρει μια απόφαση:Να βοηθώ τους ανθρώπους. Κρίμα είναι!(Ένα ξεχωριστό παράρτημα θα ήταν καλό για την άνοιξη, Όταν αυτό το ποίημα θα το διαβάζει όλη η Ν.Ε.Π.)Δεν είμαι εναντίον μιας τέτοιας ποίησης.Κάθε άλλο.Η άνοιξη σε παρασέρνει σε μελαγχολική διάθεση.Κάτω όμως η χειροτεχνία!Τι μπορεί να είναι πιο παλιόΑπό τους χειροτέχνες; ! Σαν μάστορας αυτής της τέχνης(μην μου κολλήσετε)Σας ανακοινώνω την οικουμενική συνταγή, κύριοι.(Το νέο είναι,Ότι με βάση τα δικά μου μέτραΟι ποιητές θα αντικατασταθούν από τους κλητήρες της σύνταξης). Συνταγή (Οδηγίες εντελώς απλές: συνολικά επτά).
1. Παίρνουμε τους κλασσικούς
τους τυλίγουμε
και τους περνάμε μέσα από την κρεατομηχανή.
2. Τα αποτέλεσμα, το
αφήνουμε πίσω το κόσκινο.
3.Ότι περισσέψει το αφήνουμε ελεύθερο.
(Προσέξτε μην κάτσουν μύγες στις «μορφές»)
4. Αυτό που έχει ξεραθεί το τινάζουμε λίγο
(ώστε να μην σκληρύνει πολύ η προφορά των συμφώνων).
5. Το στεγνώνουμε (για να μην προλάβει να σκεβρώσει)
και το ρίχνουμε στην μηχανή:
Συνηθισμένη πιπεριέρα.
6.Στη συνέχεια απλώνουμε πάνω από την μηχανή
ένα κολλώδες φύλλο χαρτιού.
(για το ψάρεμα μυγών).
Τώρα πια όλα είναι απλά:
Στρίψτε το χερούλι, προσέξτε να μην σβολιάσουν οι στίχοι!
Το «αίμα» και ο «έρωτας»
«η μέρα» κι «η σκιά»
να πηγαίνουν ταιριαστά
η μια πίσω απ’ την άλλη.


Πάρτε το αποτέλεσμα …
γι έτοιμο προς χρήση:
για ανάγνωση
για απαγγελία
για τραγούδι.


Και για να αποσπάσετε τους ποιητές από την μελαγχολία της αεργίας,
για να μην τους αφήνετε να ξοδεύουν χαρτί,
να τους πάρετε από τον καλοκάγαθο Ανατόλι Βασίλιτς
και να τους δώσετε στον σύντροφο Σεμάσκα.


1923

Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης (C)