Εγώ λατρεύω τα αγαθά

¨Θεόμεν, εραίμαν καλών, δυνατά μαιόμενος εν αλικία .
Τον γαρ ανά πόλιν ευ-ρίσκων τα μέσα μακροτέρω όλβω
τεθαλότα, μέμ-φομ αίσαν τυραννίδων ΄ξυναίσιν
αμφ’ αρεταίς τέταμαι φθονεροί δ’ αμύνονται άται,
εί τις άκρων ελών ησυχά τε νεμόμενος αινάν ύβριν
απέφυγεν’ μέλανος αν εσχατιάν καλλίονα θανάτου
γλυκυτάτα γενεά ευδώνυμον κτεάνων κρατίσταν χάριν πορών .¨

( Εγώ λατρεύω τα αγαθά, που οι θεοί προσφέρουν
και θέτω όρια στους πόθους μου, με την ηλικία ανάλογα .
Βλέπω στην πόλη οι μέσοι πολίτες να ευδαιμονούν:
εκείνοι, που έχουν μέτριο πλούτο, χωρίς διακυμάνσεις .
Αηδιάζω, αποστρέφομαι την μοίρα των τυράννων .
Εγώ εκτιμώ τις αρετές, τις προσιτές απ’ όλους.
Τον φθόνον αποφεύγει αυτός που δεν αλαζονεύεται
και χρησιμοποιεί με σύνεση και σωφροσύνη τα αγαθά του
και την φρικτή αποφεύγει βία .
Αυτός και η ώρα ως έλθει του σκοτεινού θανάτου θα φύγει,
αφού θα’χει στους επιγόνους του αφήσει, ως κληρονομία,
το τίμιο όνομα του και άλλο ακριβότερο αγαθό
από αυτό δεν είναι ).