Φεγγάρι, στο λαιμό φορώ,
και τόχω φυλαχτό μου,
και σε το βράδυ καρτερώ,
που σ΄είδα στ΄ όνειρό μου..
Φεγγάρι δεν ορμήνευσα,
τις φάσεις του μυαλού σου,
εσύ κερνάς στον κόσμο μου,
και γω ζω στου δικού σου.....
Κι οι δυο μαζί πάνω στην γη...
χάντρες σε κομπολόι..
όσες χαρές κι αν ζήσουμε..
δεν θα γίνουμε σόι....
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΒΕΝΕΤΗ ΓΚΟΓΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου