ΛΙΓΟ ΑΣΗΜΙ

Εκει που βρεθηκες

δεν το διαλεξες

Το σταυροδρομι οπου συναντιωνται

τα φαντασματα αλλων

Το σωμα σου

ενα βρεφος

Ο παπυρος ο λιθος η

tabula rasa

Πως να σηκωσει τις κραυγες

της Ιφιγενειας

του Αγαμεμνονα

της Κλυταιμνηστρας

Ποσο φως ν' αντλησει

κι απο που

Το ενα χερι της γιαγιας

στο προσωπο του θρηνου

σε σταση Εκαβης

Το αλλο απλωμενο προς εμας

μ ενα λουλουδιασμενο πιατο

γεματο καθαρισμενα συκα

Εκεινο το δεντρακι

με τα μανταρινια που γυαλιζαν καθε πρωι

κατω απο το παιδικο σου παραθυρο

περπατα μ απαντοχη πλαι σου

Ευγνωμοσυνη

Και ο ροδωνας

με τα ψαρακια στην πετρινη δεξαμενουλα

ολοστρογγυλη

και τα ελικοπτερα

πολυχρωμα απο πανω

το χαραμα

σαν ξυπνουσες με χτυποκαρδι

να ποτισεις τον κηπο

να κερδισεις

το βλεμμα του πατερα

Και λιγο ασημι

Απο τη θαλασσα