ΓΕΥΣΕΙΣ ΠΑΘΟΥΣ

Στρείδι μου ερωτικό

μαστίγιο η γεύση σου,

ευωδιάζεις νοσταλγίες Καλλονής

φυλλομετράς τις ανέραστες μου γεύσεις

στους δρυμούς του ουρανίσκου μου,

μακάρια σιωπηλό

στα έγκατα του σώματος μου.

Γεύσεις που πέρασαν

απ' τις αστροφεγγιάς τα μέρη ,

λάμπουν όπως η επιθυμία

μαθητευόμενης λάμας.

Η κρούστα του ουρανού σπάει

όταν στην αγκαλιά μου ψήνεσαι,

αγριεμένη η ιριδίζουσα Πανσέληνος

τεθλασμένη γλώσσα έβγαζε στο κενό.

Πόσο γλυκά είναι τα χείλη σου

στην ηχώ των κυμάτων του κόλπου .