όπως όλες τις καθαρές και ξάστερες βραδιές
μες τη βαθιά του σύμπαντος τη νύχτα.
Γαλαξίες και Ήλιοι μακρινοί ήταν η τέρψη της ψυχής μου.
Οι δίνες των άλλων άστρων
που αναμόρφωναν τους χρόνους τους
έδιναν μια πολύχρωμη νότα στο νυχτερινό περίπατο.
Φώτα μπλε κόκκινα κίτρινα ροζ
χόρευαν στο ρυθμό των γεωμετρικών σχημάτων.
Υπέρλαμπρα άστρα τραγούδαγαν
στον αστερισμό του Κύκνου και του Μαγγελάνου.
Πλησίασα ένα πανέμορφο πολύχρωμο νεφέλωμα.
Μαγνητικές ροές σχημάτιζαν τα μαλλιά του
φωτεινές αντανακλάσεις τα μάτια του
και οι ακτίνες ενός κόκκινου κοντινού άστρου νάνου
το κερασένιο στόμα του.
Ένοιωσα μια ήρεμη έλξη και πλησίασα πιο κοντά.
Κάτι έσφιγγε απαλά τους ώμους μου
και η βαριά ηλεκτρισμένη μου ατμόσφαιρα
γίνονταν όλο και πιο ελαφριά
και άρχισα να προχωρώ μέσα στο κορμί του.
Κάποια στιγμή αφού χάθηκε η πρώτη ομορφιά
βρέθηκα μπροστά σε μια μαύρη τρύπα
που είχε τρομερές ελκτικές δυνάμεις
κι αφού έσπασα το φραγμό της εισόδου
βρέθηκα μέσα σε ένα υγρό σκοτεινό χάος
και άρχισα να χάνομαι και να σβήνει η λάμψη μου.
Το απατηλό νεφέλωμα
που έκρυβε καλά τη μαύρη τρύπα
είχε αρχίσει τη διάλυση της υπάρξεώς μου
με απώτερο σκοπό το μετασχηματισμό μου
σε μια νέα ύπαρξη χωρίς προηγούμενη μνήμη.
Τελευταία στιγμή κατάφερα να ξεφύγω
από αυτή την επιτηδευμένα γαληνεμένη βαρυτική έλξη
χάνοντας όμως αρκετό από το φως μου.
Τριγύρω μου δισεκατομμύρια μαύρες τρύπες
κατάπιναν μικρά και μεγάλα αστέρια
που δεν ξέραν τα μεγάλα μυστικά του σύμπαντος
και δημιουργούσαν τα καινούρια στέλνοντάς τα
σε ένα διαφορετικό χρόνο και χώρο.
Πολλά από αυτά επεδίωκαν να μπουν μόνα τους
μες τις μαύρες τρύπες για να μετασχηματιστούν
επειδή δεν άντεχαν τη μοναξιά τους.
Είναι κοινό μυστικό των έμψυχων υπάρξεων
το ότι στο σύμπαν
νοιώθει κάθε όν φοβερή μοναξιά εκτός αν
γνωρίσει το Δημιουργό Του
που είναι πανταχού παρών και τα πάντα πληρών.
Και έτσι γεμίζει η ψυχή του
με την αιώνια της αγάπης Του ύπαρξη
που ποτέ δεν τελειώνει στους ατελεύτητους αιώνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου