ΜΑΝΑ / Δασκαλάκης Βασίλης

 

όσο περνά ο χρόνος
κι οι μέρες κυλούν με ταχύτητα
μένει στην καρδιά ένα ημερολόγιο τοίχου
σκέφτομαι πόσοι ποιητές σε ύμνησαν
σε λάτρεψαν σε εξύψωσαν
τρομάζω με τον εαυτό μου
γιατί τάχα γράφω ποιήματα
(κι έναν στίχο για σένα δεν βρήκα)
κάποιοι λένε είναι καλά
κι άλλοι με λένε γραφικό
μα δε με νοιάζει μάνα
κοιτάζω τον χρόνο κατάματα και δεν μου λείπεις
κοιτάζω τον καθρέφτη και βλέπω τη μορφή σου
σε βλέπω
μαλλιά, χαμόγελο, μάτια, ίδια όλα
κλωνάρι σου είμαι