ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ / Χριστιά Βαρβάρα

 

Μέσα στα νύχια σου σκόνες αιώνων
παλιά καπνά απ’ τη Δράμα
κι απ’ τη Σαλονίκη.
Στα σταυροδρόμια οι επιτάφιοι στενάζουν
πάχνη βαριά στα βλέφαρα του κόσμου.

Πρώτη του Μάη
έχει πιάσει πάλι κρύο
κι εσύ εργάτης το λησμόνησες πως είσαι;
Τον αλατζά πασχίζεις να πετάξεις
μα κείνοι ξέρουν πιο σφιχτά να σε φασκιώνουν.

Δειλά τα χέρια δεν τολμούν να διεκδικήσουν.
Θολές οι οθόνες
σου Θαμπώθηκαν τα μάτια.
Σ’ ηλεκτρικές Καισαριανές φυλακισμένος
με σιγαστήρα οι βολές που σ’ εκτελούνε.

Απ’ το Σικάγο, απ’ τη Βαστίλη, απ’ το Βραχώρι
ίδια αρμύρα τού εργάτη ο ιδρώτας.
Σε ξηλωμένη πόρτα ξαπλωμένος
«μην παραδίνεσαι»
ψελλίζει ο Τάσος Τούσης.

Στα σταυροδρόμια οι αναστάσεις καρτεράνε.
Πρωτομαγιά, Πρωτομηνιά, πρώτη απεργία.