Το αύριο καθώς συνειδητοποιείς τη νέα μέρα έρχεται σιγά-σιγά και απιθώνει τα δώρα του στης κουζίνας το τραπέζι που πίνετε καφέ. 0 ήλιος μετά βγαίνει λάμποντας – σχέδια στις κουρτίνες. Δεν έχεις μάτια να τον δεις Αφηρημένα, λίγο μόνο και πάλι στο πληκτρολόγιο Το μεσημεριανό μετά και η σιέστα και νάτο το απόγευμα, λιμοκοντόρος που στέκεται στην πόρτα. Βραδιάζει. Κανένας φίλος, κανένα σινεμά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου