Με τη μοίρα στις εξαιρέσεις του θανάτου αργά πολύ αργά με
βήματα σταθερά μετρά τα σανίδια του χρόνου σαθρά από την
λησμονιά.
«Ωραίο το κάστρο της μοναξιάς», αναφώνησε διαβάζοντας Ουίλλιαμ
Σαίξπηρ ξανά και ξανά. Ωραία με ανοιγμένο το στέρνο κι
η υπομονή. Την είδε ν’ ανασαίνει αργά στο περίγραμμα της
«νυχτωσιάς του κόσμου».
Είδε τον Αλέξη Τραϊανό να του κρατά το χέρι ώρες που λιώνει το
φως στη ναφθαλίνη της νύχτας του.
Η φράση (νυχτωσιά του χρόνον) υπάρχει στο ποίημα «Κόκκινος Καθρέ-
πτης» από τη συλλογή «Οι Μικρές Μέρες» (1973) τον Αλέξη Τραϊανού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου