Το σονέτο των γηρατειών / Σαλίβερος Νικόλας

Το ταμείο των γηρατιών νιώθουμε πως άδειασε.
Μονάχα μια πάνχρυση πολύτιμη μνήμη,
μένει στου κλέφτη χρόνου την κρήνη,
σταγόνες ν’αφήνει του πάθους της νιότης που πέρασε
/
Το συρτάρι των γηρατειών έμεινε ανοιχτό.
Οι αντοχές να  ξαναγεμίσει αδυνατίζουν.
Τα υπολλείματα της θέλησης δεν κερδίζουν.
Τη μνήμη μόνο  κρατάμε παντοτεινό φυλαχτό.
/
Οι μορφές των γηρατειών από φύση προδίδουν.
Οι ρυτίδες ΄χείμαρος κι’αν δημιουργούνε μια δίνη,
δεν μας ρίχνουνε σε αράχνης το δύχτι οδύνη
/
Οι αισθήσεις των γηρατειών ακόμα αποδίδουν
και αν μετέχουν στην πρώτη ευθήνη,
της ψυχής η αγάπη ,κάθε Γόρδιο που λύνει