ΣΑΓΑΠΑΩ
Σὲ ἕνα στενάχωρο καὶ ἀσήμαντο παρὸν
παρέα μὲ λέξεις ὅλων τῶν λησμονιῶν παροῦσες
Ἀποτολμῶ νωχελικὲς διαδρομὲς
ὑπολείμματα χαδιῶν στὸ σῶμα μου
φαντάσματα φιλιῶν
λησμονημένες χειρονομίες
μήπως ἐρήμην μου μέσα μου ἀποικίστηκαν
γιὰ νὰ βλαστήσουν
τίποτε δὲν ἔμεινε τελικὰ ὅμως
παρὰ μόνο
ἰλλιγγιώδης ἀπογύμνωση
Θραύσματά σου νὰ καταχωρῶ σὲ ποιήματα δὲ θέλω ἄλλο
σὲ σαλόνια γηραιῶν κυριῶν ποὺ πίνουν τσάι νὰ σὲ συλλαβίζουν
μασουλώντας μπισκοτάκια διαφορετικῶν γεύσεων
μὲ μιὰν ἄπνοια πνευματικὴ μὲ κενότητα περιπλεγμένη
Δὲ θέλω
οἱ συμβουλὲς καὶ οἱ νόμοι-λεκτικὰ φληναφήματα-
χρησιμεύουν μόνο γιὰ νὰ
χάνεσαι σὲ ὅσα συνθέτουν ψευδοεκπληρώσεις
Στὰ τεχνάσματα τῆς γραφῆς ξεπέφτω
καὶ κεῖ ὅμως βουρκώνεις τὰ μάτια μου
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΣΟ ΕΣΥ ΔΕ ΜΑΓΑΠΑΣ
ΣΑΓΑΠΑΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου