Ο αγνοούμενος / ΠΟΥΛΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Γύρισε στο χωριό του και δε το αναγνώρισε.
Ο χρόνος και άνθρωποι του το κάναν αγνώριστο.
Περπατούσε στους δρόμους κι αναζητούσε σημάδια
αναγνώρισης.
Οι δρόμοι τον κοίταζαν παράξενα δε καταλάβαιναν
για ποια σημάδια τους μιλούσε.
Η άσφαλτος έκαιγε οι στέγες των σπιτιών άτμιζαν
από τη καλοκαιρινή ζέστη κι οι κατακόρυφες καρφοβελόνες
που τρυπούσαν τον ουρανό βγάζαν άναρθρα μηνύματα
κι ακαταλαβίστικες συλλαβές.
Τίποτε δε  του θύμιζαν από τον κόσμο που έζησε!
Αναζήτησε το παλιό μικροκαφενεδάκι που κάποτε
μαζεύονταν για ψιλοκουβέντα, κανένα ταβλάκι
ή έστω μια πρέφα κι ένα μικροκεραστικό.
Τίποτε απ’αυτά!
Είδε την καφετέρια απρόσωπη και ψυχρή να τον κοιτάζει
εντελώς αδιάφορη.
Δεν μπήκε μέσα στο εσωτερικό επικρατούσε βαβούρα
κι αναβρασμός κόσμος έμπαινε, έβγαινε, κάπνιζαν ή μιλούσαν μεταξύ τους
δεν έπιανε σφυγμό!
Η ατμόσφαιρα στο εσωτερικό ήταν υπόθεση των κλιματιστικών
Κρύο, ζέστη κατά παραγγελία!
Έλειπε η ατμόσφαιρα του σώματος που από μόνο του
μπορούσε να κάνει τη διαφορά!
Κατηφόρισε προς την πλατεία ή εκεί που θα έπρεπε
να βρίσκεται η πλατεία του χωριού.
Στη θέση της βρήκε ένα μεγάλο περιφερειακό
κόμβο που τον διέσχιζαν αυτοκίνητα νύχτα και μέρα
Εντυπωσιάστηκε από την πρόοδο
<Πρέπει να έλειψα πολύ!> σκέφτηκε
<Έμεινα πίσω ο κόσμος τρέχει μπροστά!>
Αναγνώρισε κάποιους παλιούς συμμαθητές του
Πήγε να τους μιλήσει κατάλαβε πως δε τον αναγνώρισαν
Κρατήθηκε με τη κραυγή στο στόμα!
Πέρασε κι έξω από το σπίτι του
Η γυναίκα του φαίνεται να ξαναπαντρεύτηκε
Δεν άντεξε να τον περιμένει
Την είδε που ετοιμάζονταν να οδηγήσει τα παιδιά της
στο σχολείο
Ένα χρόνο παντρειά δεν πρόλαβαν να κάνουν  μαζί
παιδιά.
Τον κάλεσαν στο στρατό ,ξέσπασε το κακό, χάθηκε
στην αναμπουμπούλα!
<Χαριτωμένα!> σκέφτηκε μπορούσαν νάναι και δικά του!
Τα χαιρέτησε με το βλέμμα και συνέχισε τα δρόμο του
να βγει από το χωριό
Τα αυτοκίνητα κινούνταν αδιάφορα κουβαλώντας το φορτίο τους
πέρα δώθε μ’απροσδιόριστο σκοπό.
Ένοιωσε κι ο ίδιος πως είχε χάσει κάθε σκοπό.
Ξεκάρφωσε από πάνω του τη ταμπέλα του <αγνοούμενου>
Και φόρεσε την άλλη του <νεκρού>…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ‘’ ΜΙΚΡΑ ΔΟΚΙΜΙΑ Ή ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ‘’
ΕΚΔΟΣΗ: 2013