ΑΤΕΡΜΟΝΕΣ ΣΥΜΠΕΓΝΙΕΣ / Καλοκληρος Γιάννης

Όλοι εμείς βλέποντας ψηλά το σύμπαν είναι σαν να παραδινομαστε έτσι φωνάζοντας από φόβο η από λύπηση για τους εαυτούς μας .

Η λύπη είναι η φιγούρα που γυροφερνει μέσα μας μέχρι να αφομοιώθει απ την συνείδηση μας ή μέχρι να επιτευχθεί το αποτέλεσμα.

Κι ο φόβος είναι το συναίσθημα που γυροφερνει μέσα μας έως ότου ακολουθήσει το δρόμο του .

Ο έρωτας είναι μια διαδρομή......η οποία εξαρτάται απ το ποιόν του .

Μερικοί όμως και είναι λίγοι ,έχουν τσυτοτητα ......ταυτότητα σύμπτυξης και κουλτούρας και βλέπεις αυτούς που συμπλεουν να έχουν τους ίδιος ρυθμούς, έξεις και ενέργειες ακολουθώντας τους ίδιους δρόμους και ευθείες.

Αυτοί είναι οι άνθρωποι του ίδιου κόσμου και οπτασιας και ακολουθούν τις ευθείες της ζωής με αξεπέραστη αξία και βεβαιότητα.

Ειναι οι άνθρωποι της εξαίρετης ωραιότητας του κόσμου και με συνήθειες ζωντανές και αξεπέραστες στο αιώνιο στερέωμα της φύσης.

Το όραμα του κόσμου είναι αυτό που βλέπουμε καθημερινά πάνω στις ατραξιόν της εξουσίας και προσπαθούμε απ την αγάπη του αλτροισμου και της ευτυχίας των ανθρώπων.

Αναβοσβήνουμε τα φώτα απ τα παράθυρα των δωματίων μας προσπαθώντας να δώσουμε το στίγμα μας πάνω στ αποτυπώματα της ύπαρξης μας .

Είμαστε μόνοι σ αυτούς τους ορίζοντες της μοναξιάς και της ανυπαρξίας. Είμαστε όλοι μόνοι πάνω στη γη εκτιθέμεθα στα όπλα με τους γεμιστήρες .

Ακροβατουμε απαράμιλλα μέσα σ αυτή τη συντέλεια των χτυπών και οσμών που μπουκώνουνε τ αυτιά μας και το είναι μας ,χορεύοντας σαν τους λύκους μέσα στα κανάλια της ( αισιοδοξίας ) που μας στήνουμε.......έτσι όπως μας λένε.

Μια μέρα ο ήλιος, θα σβήσει από μόνος του τις κόκκινες κηλίδες του φωτός του και θα σταματήσει να έλκει με τους μαγνητικούς του πόλους τη γη και τότες όλοι θα κατακρεμνηστουμε και θα γυροφερνουμε στο άπειρο.

Ο ήλιος με τις εγκοπες του που αφήνει πάνω στα γρανάζια της εξουσίας του ,μετράει καθημερινά τους πόντους και τις εγκοπες που αφήνει.

........................................

Γιαννης Καλοκληρος

Πνευματικά Δικαιώματα.