Έλα
Κι ας μην έχεις τίποτα να πεις
Έλα
Δεν υπάρχει τώρα
Δεν υπάρχει μετά
Αν το βλέμμα σου πάρεις,
πώς θα ζω ξανά.
Έλα
Κάτσε όπου θες
Δίπλα , απεναντί μου.
Όπου άλλου θες.
Φτάνει η μυρωδιά σου
να ναι εδώ κοντά.
Να μυρίζω , να σε νιώθω
μέσα μου βαθιά.
Πέρασαν τα χρόνια.
Πέρασα κ γω.
Από το δρομάκι που χω να σε δω.
Ήταν καλοκαίρι , είπες έχε γειά.
Ήλπιζα πως θα ρθεις , όμως μοναξιά...
Έλα.
Κι ας μην έχεις τίποτα να πεις.
Άσε να μιλήσει η φωνή σιωπής .
Μόνο εκείνη ξέρει όσα έχω πει,
βράδια που μιλούσα , για καρδιάς πληγής...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου