ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΗΣ ΑΡΓΙΘΕΑΣ* / Σταυραετός / Β.Α

 

 
Εκεί που διάβαινε ο βυζαντινός ο Κόμης
μες τα απόβραδα
σε άνοιξης τα γαληνά τα σαββατόβραδα
σε στράτες σε ξωκλήσια σε χωριά σε ρούγες
εκεί χτυπάνε οι λευκές της μνήμης μας φτερούγες.
 
Στα έρμα σπίτια ξαποσταίνουν τα θλιμμένα δειλινά
ψηλά αγναντεύοντας παντέρμα τα βουνά
Αντίχριστοι !
Τ’ αηδόνια τραγουδάν ακόμα
το χαμοκέρασο τα χείλη βάφει! Και το στόμα!
 
Και λαχταράμε όλοι μας τους Μάηδες που χάσαμε
κι όλοι ποτέ!
Ποτέ δεν τους ξεχάσαμε
με τα τραγούδια τα λουλούδια τα βελάσματα
στης τωρινής ψυχής μας τα χαλάσματα.
 
Ξυπνάτε του σαθρού πολιτισμού αστυσκλάβοι
στην ξενιτιά της πόλης κάθε μέρα πιο ξένοι
και πιο σκλάβοι
σας περιμένει η φύση το πετάλουδο λουλούδι
του Κούκου το Απριλιάτικο τραγούδι.
 
Και στο χορταριασμένο των Γονιών το μνήμα
ανάψτε το καντήλι
στ’ Άγιου το κλαρίνο κρατήστε το μαντήλι
και πείτε: Αν με τα φαύλα του πολιτισμού συνεταξάμην
Ε! Φτάνει πια ως εδώ!
                                    Απεταξάμην τρις Απεταξάμην.
 
                                                                       Β.Α.
* Ορεινή δυσπρόσιτη περιοχή
των θεσσαλικών αγράφων.