Γρηγόρης Σακαλής και Βαγγέλης Φίλος : Δύο [2] ποιητές έξι [6] ποιήματα

Πόσοι / Γρηγόρης Σακαλής 

 Σκέψου

πόσοι θα τρέξουν για σένα
στην ανάγκη
και θα δεις
ότι όλες οι κοινωνικές σου σχέσεις
είναι μάταιες
οι γνωριμίες
και οι καθημερινοί χαιρετισμοί
είναι μια φούσκα
που σκάει κι εξαφανίζεται
οι άνθρωποί σου
αν είσαι τυχερός
μετριούνται στα δάχτυλα
του ενός χεριού
μα αν είσαι άτυχος
ψάχνεις να βρεις αυτόν
τον ένα, τον μοναδικό
για να σε βοηθήσει

**

Αλλιώς πώς; / Βαγγέλης Φίλος

Με χτυποκάρδι,

αλλιώς

πώς;

Με χάδι,

αλλιώς

τι;

Με έρωτα,

αλλιώς

γιατί;

Έλα

να

αγαπηθούμε.

**

Ομοιότητα / Γρηγόρης Σακαλής 

 

Πρόσωπο ζωγραφιά
αγαλματένιο σώμα
είχες και ήμουν
ο πιο ευτυχής
άνθρωπος στον κόσμο
μα πέρασε ο καιρός
έφυγε ο έρωτας
εσύ προχώρησες μπροστά
χωρίς να κοιτάξεις πίσω
δεν σε κατηγορώ
εγώ έμεινα στο χθες
έψαχνα πάντα
να βρω κάποια
να σου μοιάζει
όχι μόνο στο σώμα
μα και στην ψυχή
όμως δεν βρήκα
όσο κι αν έψαξα
κι ας πέρασαν χρόνια
ώσπου τράβηξα μπροστά.

**

Άνθη / Βαγγέλης Φίλος

Τις ώρες αιχμής άλλαζε χρώμα.

Έτσι περνούσε απαρατήρητος

και ασφαλής.

Κάποια φορά ξεχάστηκε

σ’ ένα μοναχικό τριαντάφυλλο.

Χιλιάδες μάτια τον περικύκλωσαν.

**

Ανθρώπινη Ζωή / Γρηγόρης Σακαλής 

Σε τρώγλες
σε τενεκομαχαλάδες
ζουν οι άνθρωποι
οι συνάνθρωποι μας
χωρίς τρεχούμενο νερό
χωρίς ρεύμα
στο Ρίο, στο Σάο Πάολο
κι αλλού
στην Αφρική,
βία και εγκληματικότητα
επικρατούν,
κάθε μέρα
μπορεί να είναι
η τελευταία
κι εμείς έχουμε
τα δικά μας προβλήματα
δεν μπορούμε ν΄αγοράσουμε
καινούριο αυτοκίνητο
και βαρυγκομάμε
σκεφτόμαστε τις διακοπές
του καλοκαιριού
να βρούμε φτηνά εισιτήρια
είμαστε τόσο αστοί
όσο να μη μας νοιάζει
τίποτα άλλο
παρά μόνο ο εαυτός μας
κι έτσι κυλάει η ζωή
ρηχά και άνοστα για όλους
στερημένα και επικίνδυνα
για πολλούς
πλούσια και άνετα
για λίγους.

**

Κοίταξέ με/ Βαγγέλης Φίλος

Τα πιο όμορφα ποιήματα

κατοικούν στον βυθό

των ματιών.

Εκεί πηγαίνουν πρώτα,

αφού γεννηθούν στην ψυχή.

Ύστερα, πετάνε,

χάνονται,

γίνονται ξένα.

Αν θέλεις η πρώτη ανάγνωση

να είναι δική σου,

κοίταξέ με.

**