Ψάξε να με βρεις στο φως
και πιο πέρα από το φως
να ΄ρθεις αργά από το δρόμο
όπου ο αγέρας φυσάει
με στοχασμό,
τη θολή δεν βλέπεις άβυσσο
στο παιχνίδι των γλάρων
δεν άκουσα τα βήματα
γιατί πορευτήκαμε
άλλο δρόμο σκληρό και δύσκολο
χωρίς του ήλιου τα ολοπόρφυρα φιλιά
με σπασμένα φτερά
κατάμονοι κινήσαμε στα σύννεφα
φέραμε τη ζωή στο άπειρο
κι είχε μια αθωότητα η μνήμη
ολοκληρωτικά άψυχη
χωρίς παλμό και κάπου εκεί
με φώτισε το απέραντο
μάτια να φέγγουν στο νύχτωμα
του κόσμου.
Γρηγορία Πελεκούδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου