Στον Ελληνα Ποιητή / Σαλίβερος Νικόλας

 

 

            «Ούκ εα με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον» /Θεμιστοκλής

                                                

                                                                                    

Εξώρας, που την λάμψη σου συνάντησα στο χρόνο,

βραχύς ο χώρος μου , στη δύση. Άτολμες,ξεχασμένες

δροσοσταλίδες σκέψης απέμειναν προδομένες,

στο βυθό της παρακμάζουσας ζωής μου. Κρυώνω

 

στ’ ορφανεμένο πέρασμα της ασκεψίας. Πόνο

έχω φριχτό, σύντροφο στην «Αγρύπνια». Ειμαρμένες

να γευτώ, όσες προφτάσω… στο στοχασμό δεμένες.

«Ακτίνα  ανάμνησης» ζητώ του πέλματός σου μόνο,

 

στο «Πρώτο σκαλί», «Το μέγα». Τα φτερά σου,αετός,

δονούν  την οικουμένη, αποσταμένο στην νυκτός

εξορία, με φωτός ελπίδα ,κόρη της Μούσας .

 

Ο λόγος σου μύχιος,απλός κι’απανταχού σπαρτός,

«Ξεχείλισμα ψυχής» σε«Καθ’οδόν» «Ηλιος Νοητός».

Ω.. Ποιητή ,γλώσσας Ελληνικής  Αίγλοβολούσας.

 

«Αγρύπνια» =Γ.Ρίτσος

«Πρώτο σκαλί» Κ.Π.Καβάφης

«Ακτίνα  ανάμνησης» από Γ.Σεφέρη

«..Το Μέγα»..από Ο.Ελύτη

«Καθ’οδόν»=Κική Δημουλά

«Ξεχείλισμα ψυχής» από Κ.Παλαμά/Δ Σολωμό

«Ηλιος  νοητός» =από Ο.Ελύτη