Αιώνια αρχή / Τάπτος Νικηφόρος

Αστροστάλαχτη πορφυροστολισμένη.
Είμαι το κύμα και είσαι το ακρογιάλι που φιλώ,
άλλοτε γλυκά και άλλοτε με την ψυχή πυρακτωμένη.
Οι λυγερόηχοι των κυμάτων σου λένε σ ‘αγαπώ.

Οι κρινόλευκοι αφροί μου σε χαϊδεύουν
και η αλμύρα μου κολλά πάνω σου παθιασμένα.
Τα χείλη σου ως ροδοανθός με μαγεύουν
και στα φιλώ με τα δοξαστικά κεριά αναμμένα.

Είσαι της ψυχής μου ο πλατύς και απέραντος ουρανός.
Το φεγγοβόλο άστρο που με γαληνεύει.
Θέλω το γαλανό του απείρου μαζί σου ως Ιανός
και εσύ το μύρο της Μαγδαληνής που αιώνια με αρχινεύει .
Νικηφόρος Τ.