Με δυο γυμνά και πεινασμένα χέρια
άνοιξα στη μεγάλη μου αγκαλιά,
ερωτική κι απόκρυφη φωλιά,
προσμένοντάς σε να ρθεις με τ’ αστέρια!
Άναψα τα κεριά, τα καντηλέρια,
παίζουν τα Ουγγαρέζικα βιολιά,
έλα με τα γλυκά σου τα φιλιά,
να διώξεις της καρδιάς μου τη μιζέρια!
Με το που θα σε ιδώ θα σ’ αγκαλιάσω
και πριν προλάβεις λέξη να μου πεις
όλη συλλαβιστά θα σε διαβάσω
σε τούτη την κατάνυξη σιωπής
κι από τα δυο σου χείλια μπολιασμένα,
θα πίνεις τα φιλιά μου εξαγνισμένα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου