Μη με ρωτάς τι φταίει,
μες στην πολύν ανεκτικότητα και την απάθεια
χαθήκαμε κι οι δρόμοι έγιναν τραχείς
από την πηγή ως τα τρίσβαθα του χάους.
Μην με ρωτάς γιατί,
παίρνουμε των παραβατικών τα μέτια
με πολύ απάθεια και πολύ αδιαφορία
από το πρώτο το σκαλί,
ως το πλατύσκαλο της κλίμακας του κόσμου.
Μη με ρωτάς πως φτωχύναμε
κι ανοίξαμε δρόμους με χαλί στρωμένους
για την ασέλγεια των άπληστων, των λίγων
που με περισσή αναίδεια απαιτούν
λόγους ν’ ανθίσουν.
Μη με ρωτάς,
κουράστηκα να πεθαίνω κάθε μέρα
για ένα κομμάτι ήλιου νεφοστεφανομένου συνήθως,
που δεν γνωρίζει την ύπαρξή μου
ούτε τον λόγο της θυσίας που κρύβω στα στήθια μου.
Χρήστος Κουκουσούρης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου