Ακούστε με προσήλωση τους ποιητές
μπείτε στις ρίμες
στις εύγλωττες σιωπές τους
κι η αρμαθιά με τα κλειδιά στα χέρια τους
ίσως ν' ανοίγει νέους κόσμους
Ακούστε
πως κραυγάζουν ψιθυρίζοντας οι ποιητές
αναζητώντας λαμπερές αλήθειες
πως τραγουδούν πόνους, ελπίδες
έρωτες, σωτήριες ανατροπές
πως μάχονται για την αξιοπρέπεια
με όπλο τη σκέψη, τη γραφή
πως λούζουν οι μουσικές τις λέξεις τους
και αφανίζουν τη γκριζάδα τ' ουρανού
πως βάζουν σφήνα φωτεινή τα όνειρα
για τον αυριανό καλύτερο κόσμο
Ακούστε, έστω αργά, τους ποιητές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου