Οπάλια πνοή΄/ Σουρλή Μαίρη

Στης θάλασσας τη σκέψη

μπλέκονται ανάσες

μελαγχολικών εραστών,

στιγμές πάθους, κύμα σε παραλήρημα

ακολουθεί ο πόνος,

γλυκιά ωδή μ’ άγγιξε σα χάδι

μέρωμα αγωνίας, αγνόησης δάκρυ!

Αγνάντι στο πλησίασμα

ετερόκλητοι ήχοι, μονόλογος για δυο

αισθήσεων διαλεχτή αρμονία

μυστικολατρεμένη αγάπη

λαχτάρα αδίστακτου ρίγους

άκουσμα από αγγελικούς ψιθύρους

ποίηση ακριβοθώρητη ανέμου

μακρινή ήρθε κι έγινε τωρινή

χαρίζοντας τ’ άστρα της!

Βύθισμα ονείρου ζάλη

πουλιά πέταξαν στον ορίζοντα,

στης πλάσης την ανοιχτή αγκαλιά,

αναπαραγωγής φιλιά

απ’ όλα τα μεθυστικά άνθη!

Ταξίδεψα γλιστρώντας απαλά

στα φτερά μιας πεταλούδας,

ανιχνεύοντας νοσταλγικά

τ’ αόρατο μυστήριο,

συμφωνία σιωπής

στου χρόνου το ασύνορο…

Ω, ψυχή μου, ξύπνησες ψυχή μου

απ’ το αποκοίμισμά σου!

Μαίρη Σουρλή

Από την ποιητική μου συλλογή

"Ρίγη προσμονής"